【漢語大詞典●玩意】
本帖最後由 三才 於 2013-8-11 09:52 編輯 <br /><br /><P align=center><B><FONT size=5>【<FONT color=red>漢語大詞典●玩意</FONT>】</FONT><P><BR>1.猶玩味,體味。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋陳善『捫虱新話·王右丞畫渡水羅漢』:“山谷云:‘阿羅皆具神通,何至拖泥帶水如此’……不知山谷何爲作此語,豈猶未能玩意筆墨之外耶?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>2.寄托情趣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋沈虞卿『<小畜集>序』:“咸平初,<王禹偁>來於齊安,在郡政化孚洽,容與暇景,作竹樓無恒齋、睡足軒以玩意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>3.亦作“玩藝”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>即玩意兒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>指曲藝、雜技等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸富察敦崇『燕京歲時記·筵九』:“每至筵九,皇上幸西廠子小殿筵宴,看玩藝貫跤。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>老舍『龍須溝』第一幕:“想當初,在戲園,唱玩藝,掙洋錢;</STRONG><STRONG>歡歡喜喜天天像過年。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>4.亦作“玩藝”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>即玩意兒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>指技藝,技巧。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>老舍『斷魂槍』:“神槍沙子龍是我的師傅,玩藝地道。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>5.亦作“玩藝”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>即玩意兒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>指某種事物、舉動等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>多用作表示輕視之詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>魯迅『且介亭雜文·憶韋素園君』:“但后來被捕的釋放,未名社也啟封了。</STRONG><STRONG>忽封忽啟,忽捕忽放,我至今還不明白是怎么的一個玩意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>張天翼『仇恨』:“要有那杆玩意,別人敢動一動!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>蔣子龍『喬廠長上任記』:“他的性格本身就和恐懼、懷疑、阿諛奉承……時常發生沖突、童貞最討厭的正是這些玩藝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>6.亦作“玩藝”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>即玩意兒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>特指玩具。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>魯迅『野草·風箏』:“我是向來不愛放風箏的,不但不愛,幷且嫌惡他,因爲我以爲這是沒出息孩子做的玩藝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參見“玩意兒”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG></STRONG></P></B>
頁:
[1]