【漢語大詞典●玨】
<P align=center>【漢語大詞典●玨】<p><br>①[juéㄐㄩㄝˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
[『集韻』訖嶽切,入覺,見。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
亦作“玨”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
相合之二玉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>雙玉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『說文·玨部』:“玨,二玉相合爲一玨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『太平廣記』卷四引『仙傳拾遺·陽翁伯』:“翁伯以禮玉十玨以授仙童。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>按,一本作“班”,非。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參見“瑴”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]